Arama sonuçlarınız

Bak, doğan ölür; ondan, eser olarak, söz kalır; sözünü iyi söyle! Ölümsüz olursun. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Uçan kuş bile eşini bilir ve sürüsünü bulur. Sen insansın. İçine karışacağın adamları iyi seç. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Her bakımdan tam zengin olmak istersen, kanaatkâr ol. Böylece kendi nasibini elde...

Kimin düşündüğü ile söylediği bir olursa. İşte doğru insan odur. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Çok dinle fakat az konuş. Sözü akıl ile söyle ve bilgi ile süsle.

Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Öyle eksildik ki yaşarken, bize dokunan her şeyi eksiltiyoruz. Yalnızlığımla çoğalıp, kalabalıklığımızla eksiliyoruz. Ve öylesine kalabalık ki yanlılığımız ne yana dönsek kendimize...

Ve birdenbire yürekler, aynı acıyla yanıp, hepsinin gözleri yaşaracak. Öldüğümü hatırlayacak. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Bir kere misafire çıkmış adın; istesen de istemesen de gideceksin.

Ağır abim.

https://m.youtube.com/watch?v=ff8lNBoUFpw Nedense, bunu atasım geldi içimden.. :8:

Tatlışkooo.

Resmen her Galatasaray'ımın maçında, özellikle "derbi" zamanı titriyorum resmen heyecandan. :a42:

Buradayım.

Terk etmedi sevdan beni, Aç kaldım, susuz kaldım, Hayın, karanlıktı gece, Can garip, can suskun, Can paramparça.. Ve ellerim, kelepçede, Tütünsüz, uykusuz kaldım, Terk etmedi sevdan beni.. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Bir daha dünyaya gelsem aynı hayatı, daha ustaca ve korkusuz yaşarım. Ama bu sefer seni...

Mümtaz için kadın güzelliğinin iki büyük şartı vardı: Biri İstanbullu olmak, öbürü de Boğaz'da yetişmek. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Saatin kendisi mekân, yürüyüşü zaman, ayarı insandır : Bu da gösterir ki, zaman ve mekân, insanla mevcuttur!

Kadın her şeyden evvel kendisini gizlemeği bilmelidir; yavrum. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Halbuki insan doğduğu günden itibaren mağluptur, şefkate muhtaçtır.

"İsteyenler, karılarının yanına dönüp entarilerini giyebilirler! Ben düşmana karşı tek başıma da gidebilirim!" ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Yaralı gönlümü, sevgilinin gece renkli zülfünün hayaliyle sardım. Geceleyin merhem bulamayan o yaranın vay haline!

"Hava kararsın, herkes evlerine dönsün, sokaklar boşalsın, ben ondan sonra İstanbul'a gireyim. Fânîlerin alkışları, zafer takları ve iltifâtları bizi nefsimize mağrûr edip yere sermesin!" ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ "şâyet askerlerimin torbalarında, geçmiş olduğumuz yerlerden alınmış bir şey bulunsaydı...

Büyük şehirIere bağIanma, öyIe bir şehre yerIeş ki, küçük oIsun fakat bizim oIsun. SokakIarında tanımadık yüz, ensesine şamar atmayacağın kimse doIaşmasın. Her ağacına eIin, her karış toprağına terin değsin. Ve kuytu evIerden birinde senden habersiz öIenIer oImasın. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ En azından...

Marifet hiç ezilmemek bu dünyada. Ama biçimine getirip ezerlerse güzel kokmak kekik misali, lavanta çiçeği misali, fesleğen misali, ıtır misali, İsa misali, Yunus misali, Tonguç misali, Nâzım misali.. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Eskici. Eskiden yeterdim kendime. Artardım bile. şimdi ne yapsam nafile! Ve...

Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Bir teklif ve bir kabul.. Kısa münakaşasız ve hesapsız! Bundan daha güzel bir ayrılık olamazdı.

"O gelmez artık" dedi. "Nereden biliyorsun" dedim. "Gidişinden belliydi" dedi. ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ "Herkes ne diyecek!" Herkesten ne gördüm ki? Bu herkes dedikleri şey beni üzmekten başka ne yaptı.

Kalbim, "Aslanlarım" ile..

"İnsanın sevdigini kaybetmesi, dişini kaybetmesi kadar ilginçtir. Acısını o an yaşar, yokluğunu ömür boyu.'' ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ''Kalpten kalbe bir yol vardır...Görülmez..''