İlk Çağ Felsefesi: Varlık Felsefesinde Antik Yunan Filozoflarına Göre Varlık Nedir? Ne Değildir?
Antik Yunandaki doğa filozoflarına göre varlığın ana maddesi (Su, Hava, Ateş ve Toprak gibi) tek ve canlı idi. Tüm oluş bu ana varlık tarafından meydana getiriliyordu. Empedokleste dört ana unsur (Toprak, Su, Hava ve Ateş) sevgi ile birleşip nefret ile ayrılıyor ve böylece oluş meydana geliyordu. Anaxagorasa göre, evrende ne kadar varlık varsa o kadar da ana madde vardı, ilk hareketi Nous sağlamakta; sonraki hareketler çarpma ve basınç ile mekanik tarzda olmaktaydı. Demokritosa göre varlıkların özün-de maddenin en küçük parçası olan atomlar vardı. Atomların hareketleri sonucu mekanik ve zorunlu bir oluş meydana geliyordu. Platon ideler dünyasını oluşun ve değişmenin olmadığı, bu varlık dünyasını da oluş ve bozuluşun olduğu bir dünya olarak anlatır. Oluş dünyasını yaratan Demiourgos adlı iyilik idesidir. Aristotelese göre da oluş, madde içindeki gizli gücün harekete geçip o maddeyi geliştirmesidir. Özün kendini gerçekleştirmesi dört nedenle olur; maddî, formel, hareket ettiren ve ereksel nedenler. Varlığın oluşu, belli bir amaca yöneliktir (Teleolojik)
KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI
