..
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
..
Ben en çok
Ne olursa olsun yapacağım deyip de
Ne olursaların bedellerini öğrenmelerimde pişman oldum
Ben en çok
Her sözüne güvenebilirim sanıp da
Aslında hiç tanımadığımı anladıklarımla kahroldum
Ve
Böylece
Varlığımı leş kokulu bir bataklıkta boylu boyunca yatarken buldum
Durdum
Öylece duruyordum
Dünyanın ortasında bir çıban gibi
Nasıl da eğreti
Nasıl da iğrenç
Nasıl da durduğu yere ait olmayan
Hani
Biri gelse sıkıp çıkarsaydı varlığımı ait olmadığı yerden
Asla karşı koymazdım
Tek bir inilti bile çıkmazdı inan ki ağzımdan
Çünkü
Ancak böyle
Kurtulurdum bu ızdıraptan
Sonsuzluğa muhtaç gibi gözlerim
Düştüğü yerde öylece yitip gitmek istiyordu
Oysaki
Olabilecek en güzel manzara duruyorken önünde
Hiçbir güzelliğe layık olmadığını bildiği için
Kafasını kaldırıp da bakamadı o manzaraya utancından
Ki
Bir gece seslense de tanrı yukarlardan
O bile silemedi bu karayı sıfatımdan
Beni örtecek bir zifir lazımdı
Beni tamamen silecek bir karanlık sürmeliydim tenime en acımasızından
Bir çıban gibi dururken varlığım dünyada
Öyle eğreti
Öyle iğrenç
Öyle yabancı
Bir an önce sıkıp almalıydı biri canımı en hızlısından
Ama
Durdum
Öylece duruyordum
Dünyanın ortasında bir çıban gibi
Ne tanrı aldı canımı
Ne de kimseler sıkıp çıkardı bu zehri ruhumdan
Ben de durdum
Öylece durdum kımıldamadan
Ve
Giderek daha da büyüdü içimdeki zehir
Öyle eğreti
Öyle iğrenç
Öylesine hiçbir yere ait olamayan
Ki
Bu yüzden
Varlığımı dünyanın kaba etindeki çıbanla eş tuttular
Ben en çok
Bu dünyadan gideceğim deyip de
Bir türlü gidememelerimden pişman oldum
Ben en çok
Tanrının beni sevdiğini düşünüp de
Onca haykırışlarıma cevap alamamalarımda kahroldum
Ve
Bu yüzden
Boylu boyunca yattığım o leş gibi bataklıktan
Kalkıp uzaklaşmayı da gereksiz buldum
Şiir : Black_Sky
Yorum : Belma
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
..
Ben en çok
Ne olursa olsun yapacağım deyip de
Ne olursaların bedellerini öğrenmelerimde pişman oldum
Ben en çok
Her sözüne güvenebilirim sanıp da
Aslında hiç tanımadığımı anladıklarımla kahroldum
Ve
Böylece
Varlığımı leş kokulu bir bataklıkta boylu boyunca yatarken buldum
Durdum
Öylece duruyordum
Dünyanın ortasında bir çıban gibi
Nasıl da eğreti
Nasıl da iğrenç
Nasıl da durduğu yere ait olmayan
Hani
Biri gelse sıkıp çıkarsaydı varlığımı ait olmadığı yerden
Asla karşı koymazdım
Tek bir inilti bile çıkmazdı inan ki ağzımdan
Çünkü
Ancak böyle
Kurtulurdum bu ızdıraptan
Sonsuzluğa muhtaç gibi gözlerim
Düştüğü yerde öylece yitip gitmek istiyordu
Oysaki
Olabilecek en güzel manzara duruyorken önünde
Hiçbir güzelliğe layık olmadığını bildiği için
Kafasını kaldırıp da bakamadı o manzaraya utancından
Ki
Bir gece seslense de tanrı yukarlardan
O bile silemedi bu karayı sıfatımdan
Beni örtecek bir zifir lazımdı
Beni tamamen silecek bir karanlık sürmeliydim tenime en acımasızından
Bir çıban gibi dururken varlığım dünyada
Öyle eğreti
Öyle iğrenç
Öyle yabancı
Bir an önce sıkıp almalıydı biri canımı en hızlısından
Ama
Durdum
Öylece duruyordum
Dünyanın ortasında bir çıban gibi
Ne tanrı aldı canımı
Ne de kimseler sıkıp çıkardı bu zehri ruhumdan
Ben de durdum
Öylece durdum kımıldamadan
Ve
Giderek daha da büyüdü içimdeki zehir
Öyle eğreti
Öyle iğrenç
Öylesine hiçbir yere ait olamayan
Ki
Bu yüzden
Varlığımı dünyanın kaba etindeki çıbanla eş tuttular
Ben en çok
Bu dünyadan gideceğim deyip de
Bir türlü gidememelerimden pişman oldum
Ben en çok
Tanrının beni sevdiğini düşünüp de
Onca haykırışlarıma cevap alamamalarımda kahroldum
Ve
Bu yüzden
Boylu boyunca yattığım o leş gibi bataklıktan
Kalkıp uzaklaşmayı da gereksiz buldum
Şiir : Black_Sky
Yorum : Belma
