Arama sonuçlarınız

immünolojik sıfat, (l ince okunur), Fransızca immunologique Bağışıklık bilimsel.

imparator isim, İtalyanca imperatore Bir imparatorluğu yöneten kimse, ilhan.

imparatoriçe 1. isim İmparator eşi: "Onun mücevherlerine, incilerine malik tarihte az imparatoriçe gelmiştir." - Necip Fazıl Kısakürek 2. isim İmparatorluğu yöneten kadın.

imparatorluk, -ğu 1. isim İmparator olma durumu, ilhanlık. 2. isim Kendi topraklarında oturan çeşitli milletleri egemenliği altında toplayan devlet biçimi: "Dünyanın en büyük imparatorluklarını kuran kimlerdi?" - Orhan Seyfi Orhon

imrahor isim, tarih, Arapça em?r + Farsça ???r Padişah ahırlarına ve onlarla ilgili gereçlere bakmakla görevli kimse.

İmranlı isim, özel, (imra'nlı) Sivas iline bağlı ilçelerden biri.

imren isim Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği, gıpta.

imrence isim Herkesçe imrenilen şey veya kimse.

imrendirmek -e, -i İmrenmesine yol açmak: "Öyle bir gülümseyiş var ki dudaklarında / Gönüller imrendiren bir tarzda kiraz satış" - Enis Behiç Koryürek

imrenmek 1. -e Beğenilen, hoşlanılan bir şeyi edinme veya bir yiyeceği yeme isteğini duymak: "İki gün evvel bir muhallebici dükkânının vitrinindeki kazandibine imrendim." - Burhan Felek 2. -e Beğenilen bir kişi veya şeye benzemeyi istemek, gıpta etmek: "Çağımızın yazarları arasında...

imrenti isim İmrenme: "Döndü, bir kenardan imrentiyle kendisine bakmakta olan Berbat'ı gördü." - Orhan Kemal

imroz isim, hayvan bilimi Vücudu beyaz, baş ve ayaklarda siyah lekeler bulunan, küçük cüsseli, uzun ve ince kuyruklu, kaba karışık ve uzun yapağılı, Gökçeada ve kısmen Çanakkale ilinde yetiştirilen bir tür koyun.

imsak, -ki (imsa:ki), Arapça ims?k 1. isim Oruca başlama zamanı: İmsake beş dakika kaldı. 2. isim, eskimiş Bir şeyden el çekerek nefsine hâkim olma. 3. isim, eskimiş Cimrilik.

imsakiye isim, (imsa:kiye), Arapça ims?kiyye Ramazanda imsak vaktini ve namaz vakitlerini gösteren çizelge.

imtihan (imtiha:nı), Arapça imti??n 1. isim Sınav. 2. isim, mecaz Güç, direnme, dayanışma gerektiren, sonucunda deneyim kazandıran zor bir durum.

imtina isim, eskimiş, (imtina:), Arapça imtin?? Kaçınma, sakınma, çekinme.

imtisal, -li (imtisa:li), Arapça imtis??l 1. isim, eskimiş Bir örneğe göre davranma, uyma, benzemeye çalışma. 2. isim Alınan buyruğa bütünüyle uyma.

imtisas isim, eskimiş, (imtisa:sı), Arapça imti??? Emme, emerek çekme, soğurma.

imtiyaz (imtiya:zı), Arapça imtiy?z 1. isim Başkalarına tanınmayan özel, kişisel hak veya şart, ayrıcalık: "Hem bu sayede sen artık yüzüme bakmak imtiyazını kazanan biricik erkeksin." - Nazım Hikmet 2. isim, hukuk Fabrika kurmak, maden işletmek vb. için bir kişi veya kuruluşa devlet...

imtiyazlı sıfat Ayrıcalıklı: "Türklerin arasında eskiden de şimdi de imtiyazlı bir sınıf yoktur." - Ömer Seyfettin