Arama sonuçlarınız

gömgök (gö'mgök) 1. sıfat Masmavi. 2. sıfat, halk ağzında Olgunlaşmamış.

gömlek, -ği 1. isim Vücudun üst kısmına giyilen kollu veya yarım kollu, yakalı giysi: "Sarı zeminli, kırmızı çiçekli gömleğinin yalnız boğazına tesadüf eden düğmesi ilikli, ötekiler açıktı." - Sait Faik Abasıyanık 2. isim Kadınların giydikleri ince kumaştan yapılmış kolsuz, yakasız iç...

gömlekçi isim Gömlek diken veya satan kimse: "Bunu, mahalledeki dikişçi kadın değil, maharetli ve şöhretli erkek gömlekçiler dikerdi." - Refik Halit Karay

gömme 1. isim Gömmek işi. 2. isim Defnetme, tedfin: "Kızı artık uyuduğu yere temelli gömmeye hazırlanıyordu." - Osman Cemal Kaygılı 3. isim Mayalı, mayasız, yağlı veya yağsız olarak yapılan bir tür kül pidesi. 4. isim Güzün veya kışın ekilen ekin. 5. sıfat Üzerinde bulunduğu yüzeyin...

gömmek, -er 1. -e, -i Yerin altına koyarak üstünü toprakla örtmek. 2. -e, -i Bir ölüyü toprağın içine yerleştirmek, defnetmek: "Onu kalenin yanındaki küçük mezarlığa, bir zeytin ağacının yanına gömdüler." - Halikarnas Balıkçısı 3. -i Bir cenazeyi kaldırmak: "Gözlerini sıktı ve dört...

gömü isim Toprak altına gömülerek saklanmış para veya değerli şeyler, define.

gömük sıfat Gömülmüş olan, gömülü.

gömüldürük, -ğü 1. isim Boyunduruğa geçirilen kısa değnek. 2. isim Eyerin geriye kaymaması için atların boyunlarından aşırılıp kolanlarına bağlanan kayış.

gömülemek nesnesiz, halk ağzında Para veya değerli şeyleri toprak altına gömerek saklamak.

gömülmek 1. nesnesiz Gömme işi yapılmak veya gömme işine konu olmak: "Çok muhteşem bir cenaze töreniyle gömüldü." - Çetin Altan 2. -e Yerleşmek, oturtulmak, kendini gömmek: "Abdi Bey'e kalsa koltuğuna gömülüp gazetelerini okuyacak." - Attila İlhan 3. -e, mecaz Yok olmak, kaybolmak...

gömültü isim Avcının avını beklerken içine saklandığı çukur.

gömülü 1. sıfat Gömülmüş olan, toprak altında saklanmış olan, metfun. 2. sıfat Batmış, kaybolmuş: Denizin derinliklerine gömülü gemi.

gönen 1. isim, halk ağzında Ekilecek toprağın sulandırılması. 2. isim, halk ağzında Nem, rutubet. 3. sıfat, halk ağzında Nemli (toprak). Gönen özel, (gö'nen) 1. isim Balıkesir iline bağlı ilçelerden biri. 2. isim Isparta iline bağlı ilçelerden biri.

gönenç, -ci isim Bolluk, rahatlık ve varlık içinde iyi yaşama, refah: Yurtta istediğimiz gönenci sağlamak için çok çalışmalıyız.

gönençli sıfat Gönenci, iyi bir hayatı olan, müreffeh, refahlı.

gönendirilmek nesnesiz Gönenme işi yaptırılmak.

gönendirmek -i Gönenme işi yaptırmak: "İnsanın sözünün başkalarına ulaştığını, onlarla buluştuğunu görmesi gönendirici, güzel bir duygu." - Nezihe Meriç

gönenmek nesnesiz Mutlu, mesut olmak, rahat bir hayat sürmek, sevinç duymak, sevinmek, abat olmak.

gönlünce zarf, (gönlü'nce) Dileğine uygun olarak: "Ama resimli reklam filmleri çizmeye ayrılmış saatlerinden pek azı, ona gönlünce çalışmak için kalıyor." - Yusuf Ziya Ortaç

gönül, -nlü 1. isim Sevgi, istek, düşünüş, anma, hatır vb. kalpte oluşan duyguların kaynağı: "Gönüllerin birbirine kaynaştığı o günler millî bayramlarımızdan biriydi." - Orhan Seyfi Orhon 2. isim, mecaz İstek, arzu: Okumaya gönlün var mı?