Asker Kınası şiiri

Dün gece rüyamda yavrumu gördüm

Yün çorap istedi, o sabah ördüm

Zarfa, şırnak yazıp, postaya verdim

Askerin anası, erinmez imiş.

İzinden dönerken gününü saymış

Az değil uz değil, tam ondört aymış

O gece görmedik, bir yıldız kaymış

Yıldız sahibine görünmez imiş.

Tez geçti zaman, üç ay kalmıştı

Kuşkunun yerini, umut almıştı

Cansız hayalim diye, bir resim salmıştı

Belki de gidip de, gelinmez imiş.

Soğukmuş oralar, her taraf karmış

Dağlar amansızmış, yolları darmış

Bastığı yerde de, bir mayın varmış

Toprağa basarken, bilinmez imiş.

Al kanları beyaz kara dökülmüş

Kolu kopmuş yavrumun, topuk sökülmüş

Duydum ki Mehmedim, ölürken gülmüş

Hâlbuki ölürken, gülünmez imiş.

Yanası yanası, ciğer yanası

Yansa da ağlamaz, şehit anası

Ananın yaktığı, asker kınası

Kıyamete kadar silinmez imiş.

Suat Tutak