Sonunda ayrılık vakti gelmişti

Kırk yaşına erdi, risalet geldi,
Alemlere, rahmet idi peygamber.
Seçilip övülmek, ne de güzeldi,
İnsanlığa ışık saçtı peygamber.

Oku dedi Ona Cibril-i emin,
Ben okuma bilmem dedi peygamber.
Nur yağdı semadan, inledi zemin,
Kuranla muhatap oldu peygamber.

İnsanlar güvenip inandı Ona,
Suffede öğretmen idi peygamber.
Canlar feda olsun Onun yoluna,
Savaşta komutan idi peygamber.

Yeri geldi imam oldu ashaba,
İslamı dünyaya yaydı peygamber.
Yeri geldi evde müşfik bir baba,
Zulmetleri aydınlattı peygamber.

Savaşta düşmanın belini kırdı,
Müşriklere korku saldı peygamber.
Ebu Bekirle hiç ayrılmazlardı.
Onu da bırakıp gitti peygamber.

Sonunda ayrılık vakti gelmişti,
İnsanlara veda etti peygamber.
Sahabe çok üzgün, acep ne işti?
Faniden bakıye göçtü peygamber.

Yürekler yanıyor ashap perişan,
Ehl-i beyt ağlıyor, yoktu peygamber.
Böyle bir acıya dayanmaz insan,
Bizi yetim koyup gitti peygamber.
Adem Uysal

Emeğine yüreğine sağlık