Yazıyorsam sebebi var..

Yazıyorsam sebebi var..

İçimiz dışımıza ayna olmuş
Bazı şeyleri saklayamayışımız ondan
Eğilsek, baksak olup bitenlere
Bilmem ömür yeter mi.. Sen bende
Ben sende kaybolmuş olabiliriz
Hadi gidelim
Sorma, söylemem
Belki birbirimizi bulabiliriz. Evet mualla hanım;
Kimisi oluruna bırakır kimisi olmazlarıyla kabul eder
Kimisi kaybetmekten korkar kimisi korktuğu için kaybeder
Kimisi acıya çocuğu doğurur kimisi çocuğa acıyı ekler
Ve kimisi;
Sadece dinlemek ister, sonra gider.

Genişletmek için tıkla ...

Bana ihanet etti. Beni bırakıp gitti. Ben onun yoluna toprak oldum. O beni ezip geçti. La n oğlum kendine gel kendine. Kendine gel. Hatırla kendini. Kaç kişi senin gözüne bakıyo la n? Çok kişi. Çok kişi. O kadar adam senin lafına bakarak yanyana uyuduğu arkadaşını canlı canlı toprağın altına gömmedi mi oğlum ha? Duble, çok şeysin sen çok. O kahpenin önünde eğilmeyecek kadar çok şeysin. Dublesin la n sen. Hiçim ben. Senin kavanoz iyice gitmiş oğlum, aklın gitmiş senin. Benim babam var babam. Babam. Senin baban o. çocuğunun tekiydi. Avcıydı benim babam. Zalimdi oğlum senin baban. Babam var. Adam gibi adamdı. İbrahim Abimle beni ava götürürdü, kuş vururdu. Böyle yine gittiğimiz bir gün, elinde tüfeği vardı. Tam böyle kumruya nişan aldı, o sırada, o kumrunun erkeği çıkageldi, ateş etti, dişi kumru düştü, öldü, öyle yatıyordu yerde, ben ona bakakaldım. Sonra erkek kumru gözden kayboldu. Çok çaresizdi. Babam gözden kaybolana kadar takip etti onu sonra vazgeçti onu vurmaktan. Öldürmedi. İndirdi tüfeğini. Noldu la n senin aşık kumru kaçmış? Yok. Aşıklar telef olur kaçamaz. Sonra erkek kumru böyle kapadı kanatlarını, vazgeçti uçmaktan, sapladı kendini yere. Paramparça oldu, öldü. Ben öyle ona bakakaldım. Ne yani şimdi, aşkından öldürecen mi kendini? Yok, hayvanlar ölür, aşıklar ölmez. “

Gözünün görmediği , yüzünün bilmediği bi vakittir bu vakit.
Bu vakit sevdalıların yarasını deştiği , dilin haddini aştığı , damlaların pınarlardan taştıgı bir vakittir bu vakit.
Demem o ki bu vakit , en çok sızlattığın , en çok hatırlandığın , en çok yaktığın ruhumun bedene sığmadığı meçhul failin en çok hatırlandığın vakittir bu vakit.

Yüzün yüzümü unutur, Özün özümü unutur.
Gözüm gözünü uyutur da , dilim sözünü unutmaz.
Ben seni bir türlü unutamadım.
Eşiktekini , beşiktekini , varlığımı yarınımı unuttum ulan.
Kul rabbini unutur mu be?
Yaradanı unuttum yaradılandan ötürü.
Ben seni bir türlü unutamadım.
Ben seni , ben seni bir türlü unutamadım .
Unutamadım , unutamadım.

Korktuğum başıma geldi duydun mu?
Ben seni bir türlü unutamadım
Aradan kaç mevsim geçti saydın mı?
Ben seni bir türlü unutamadım

Sensizlik öyle zor öyle zalım ki
İçimde bir yerler kanıyor sanki
Bir başka yüreğe yar olamam ki
Ben seni bir türlü unutamadım.

Bir çift göz , bir tutam gülüşle düştünki içime , yusuf çıktı , can çıktı çıkacak ben çıkamadım attıgı kuyularda.
Nasıl bir tahtır kurduğun , nasıl bir fetihtir , ne sultanlar geldi.
Ne dualar döküldü dilimden de , ne tahtın yıkıldı.
Ne de bıraktığın ağırlık kaldıra bildi sonunda.
Çekip gitmekte gösterdiğin güçü , yetiyorsa kalanlarıda alıp giderek gösterdin.
Zira gün geçtikce daha çok ağirlaşıyor bu yük , daha çok ağrıyor bu ağrılarım.
Ya gel beni karşın da elpençe bırak , ya da al bu canı beni ,beni ortada öyle bırak.
Yar karşısında , yar karşısında eğilmek , ağmenna fiyakalıda.
Yara altında eğilmek yakışmıyor delikanlı adama , ve sevdası sonsuzum , ve ölümsüzüm.
Yarsız , yarsız ölüm bile yakışmıyor seven insana.
İster cehennem , ister azrail ol gel.
7 kocadan , 7 kocadan , 70 çocuğunda olsa gel.
Ben seni , ben seni bir türlü unutamadım .
Unutamadım , unutamadım.

Seyranoğlu der ki imansız
Gidecek ne vardı böyle zamansız
Hiçbirşey yolunda gitmiyor sensiz
Ben seni bir türlü unutamadım

Sensizlik öyle zor öyle zalım ki
İçimde bir yerler kanıyor sanki
Bir başka yüreğe yar olamam ki
Ben seni bir türlü unutamadım.

))

Hayata dair küçük notlar

- Aşk güzel şey... Aşık olduğun kişiyi sevmeye ve tanımaya başladığında her şeyin değişebileceğini unutma. Bu nedenle iyice tanımadan hiçbir insana bağlanma.

-Bitmemiş ilişkilerin üzerine ilişki kurma, acı çeken sen olursun. Çünkü o kişi seni sadece bir yara bandı olarak kullanır.

-Her zaman sen haklı olamazsın. Her dediğin doğru olmayabilir. Diğer insanların da haklı olabileceğini, doğruları bilebileceğini unutma.

- Kendini önemse. Seni önemsemeyen biriyle hiçbir ilişki kurma. Ne sevgili ol, ne de dost.

- Güvenin uzun sürede sağlanabileceğini unutma. Güvenmediğin biriyle de asla ilişki kurma.

- Yalanını yakaladığın kişinin düzelebileceğini düşünme. Çünkü yalanı yaşam biçimi haline getirmiş insanlar çoğunlukta.

- İnsanlara doğru değer ver. Kimi zaman hata hpayabilirler. Affetmeyi bil. Ama verdiğin şansylara rağmen hala düelmedilerse seni hak etmeyenleri sil.

-Kimseye yalvarma. Yalvararak bir şey isteme. Hele hele kimseden sevgisini aşkını dilenme.

- Sır tutmasını bil. Sana verilen sırları muhabbet masalarına meze etme.

- Dostlarının yeri ayrı, sevgilinin yeri ayrı. Sevglin için dostlarını, dostların için sevgilini satma.

-Seni sevenlerle kullananları iyi ayırt et.

- Seni dinleyip anlamaya niyeti olmayanlarla tartışma.

- Emrivaki oluşturulan dostlukları kabul etme.

- Eğer verdiğin sır o kişide kalmıyorsa ikinci bir sır şansı verme.

- Her fırsatta kendini anlatan, kendini öven ve başkalarını dinlemeyen insanlardan kaç.

Genişletmek için tıkla ...

''duyumsadığın her şeye
en küçük
önemi
ver.

söylemişti sensiz yaşayamayacağını
unutma bunu, yeniden rastlarsan ona
tanıyacaktır
seni.

bana bir iyilik yap, bu kadar çok sevme beni

son kez sevildiğimde
duymamıştım en küçük bir
sevinç
bile.

İnsan oğlu ne garip böyle sevgili Güneş.
Kendi bir kere doğar her yıl kutlar doğuşunu.
Sen her gün doğarsın,kutlamayı bırak ,
ne kadar muazzam bir düzene imtisâl ederek doğduğunu fark etmez bile .
Hatta çoğu zaman kızar, öfkelenir sana.
-Terlettin iyice bizi der
-Gözümüzü alıyorsun çok parladın der
-Kış vakti güneş mi, olurmuş der
Der de der...
Sense aldırmadan doğmaya devam edersin.
Doğmaya ve yeniden doğuşların var olduğunu bize hatırlatmaya.

Oysa üzerine yemin edilmiştir
“وَالشَّمْسÙ? وَضÙ?Ø*َاهَاâ€?
“Güneşe ve onun aydınlığına andolsun â€?