imtizaç, -cı
(imtiza:cı), Arapça imtiz?c
1. isim, eskimiş Karışabilme.
2. isim Birbirini tutma, uyum sağlama, uygunluk.
3. isim İyi geçinme, uyuşma.
4. isim Kaynaşma:
"Her şeyden evvel kendisinde tefekkürle hissin yüksek bir imtizacı fark ediliyordu." - Asaf Halet Çelebi